۲۶۲۹

الحَثُّ عَلى بَذلِ المَعروفِ إلَى البَرِّ وَ الفاجِرِ

۱۲۷۴۶.رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله :رَأسُ العَقلِ بَعدَ الدِّينِ التَّوَدُّدُ إلَى النّاسِ. و اصطِناعُ الخَيرِ إلى كُلِّ بَرٍّ و فاجِرٍ.^۱

۱۲۷۴۷.عنه صلى الله عليه و آله :اصطَنِعِ الخَيرَ إلى مَن هُوَ أهلُهُ. و إلى مَن هُوَ غَيرُ أهلِهِ. فإن لَم تُصِبْ مَن هُوَ أهلُهُ فأنتَ أهلُهُ.^۲

۱۲۷۴۸.الإمامُ عليٌّ عليه السلام :ابذُلْ مَعروفَكَ لِلنّاسِ كافَّةً ؛ فإنَّ فَضيلَةَ فِعلِ المَعروفِ لا يَعدِلُها عِندَ اللّه ِ سُبحانَهُ شَيءٌ.^۳

۱۲۷۴۹.الإمامُ الحسينُ عليه السلام ( ـ عِندَ ما قالَ رَجُلٌ : إنَّ المَعروفَ إذا اُسدِ ) : لَيسَ كذلكَ. و لكِنْ تَكونُ الصَّنيعَةُ مِثلَ وابِلِ المَطَرِ تُصيبُ البَرَّ و الفاجِرَ.^۴

۱۲۷۵۰.الكافي عن مُعَلَّى بنِ خُنَيسٍ ( ـ بَعد أن ذَكَرَ أنّ الإمامَ الصّادِقَ عليه السلا ) فأتَينا ظُلَّةَ بَني ساعِدَةَ فإذا نَحنُ بِقَومٍ نِيامٍ. فجَعَلَ يَدُسُّ الرَّغيفَ و الرَّغيفَينِ حتّى أتى عَلى آخِرِهِم ثُمَّ انصَرَفنا. فقُلتُ : جُعِلتُ فِداكَ. يَعرِفُ هؤلاءِ الحَقَّ ؟ فقالَ : لَو عَرَفوهُ لَواسَيناهُم بِالدُّقَّةِ ! ـ و الدُّقَّةُ هِيَ المِلحُ ـ.^۵

۲۶۲۹

تشويق نيكى كردن به همگان از نيك و بد

۱۲۷۴۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :سَر لوحه خِرَد، بعد از ديندارى، دوستى با مردم و خوبى كردن به هر آدمى، از نيك و بد، است.

۱۲۷۴۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :خوبى كن چه به كسى كه شايسته آن است و چه به كسى كه شايستگى آن را ندارد؛ زيرا اگر كسى كه به او احسان كرده اى شايستگى احسان را نداشته باشد، تو به فضيلت احسان دست يافته اى.

۱۲۷۴۸.امام على عليه السلام :به همه مردم خوبى كن؛ زيرا نزد خداوند سبحان هيچ چيز به اندازه خوبى كردن، ارزش ندارد.

۱۲۷۴۹.امام حسين عليه السلام ( ـ خطاب به مردى كه گفت: اگر به نااهل خوبى شود هدر ) فرمود : چنين نيست، بلكه خوبى كردن مانند ريزش باران، به نيك و بد مى رسد.

۱۲۷۵۰.الكافى ( ـ به نقل از مُعَلّى بن خُنَيس ـ ) : امام صادق عليه السلام با انبانى از نان بيرون آمد و با هم به سايبان بنى ساعده رفتيم. ديديم عدّه اى خوابيده اند. حضرت نانها را آهسته در مى آورد و كنار هر كدام، يكى دو قرص مى گذاشت تا به آخرين نفر آنها رسيد و برگشتيم. عرض كردم: قربانت گردم، آيا اينها حق را مى شناسند (به امامت و ولايت شما معتقدند؟) حضرت فرمود: اگر مى شناختند نمك هم به آنها كمك مى كرديم.

1.بحار الأنوار : ۷۴/۴۰۱/۴۴.

2.عيون أخبار الرضا : ۲ / ۳۵ / ۷۶.

3.غرر الحكم : ۲۴۷۰.

4.تحف العقول : ۲۴۵.

5.الكافي : ۴/۸/۳.